Denuncjatorzy w narodowosocjalistycznym „podwójnym państwie”

After the seizure of power by the National Socialists in Germany, denunciation to the new power spread to all strata of society. It was a way to prove loyalty to new authorities and to remove all insubordinate individuals who did not deserve participation in the national community due to insufficient enthusiasm for national revival. Denunciations resulted in various consequences, from removal from clerical work, through prison, concentration camp, to death. After the fall of the Third Reich, under the law enacted by the Allies, denunciators were held responsible for aiding and, in one case, for murder, when the denunciation led to the death penalty. However, from 1947 and 1948, based on the views of the doctrine of criminal law, efforts were made, using various arguments, to free denunciators from criminal liability. This aim was achieved with the Federal Republic of Germany, through its courts, fully supporting the practice of the judiciary of the Third Reich, adopting, in fact, the same approach, both with regard to the convictions of the denounced and the assessment of the conduct of the denunciators.Po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów w Niemczech, rozpowszechniło się we wszystkich warstwach społeczeństwa, donosicielstwo do nowej władzy, mające dowodzić lojalności wobec niej i powodujące usunięcie wszystkich niesubordynowanych jednostek, nie zasługujących na udział w narodowej wspólnocie, ze względu na niewystraczający entuzjazm dla narodowego odrodzenia. Denuncjacja skutkowała różnorakimi konsekwencjami, od usunięcia z pracy urzędniczej, poprzez więzienie, obóz koncentracyjny, aż do uśmiercenia. Po upadku III Rezszy, na podstawie prawa wprowadzonego przez Aliantów, pociągano do odpowiedzialności denuncjatorów, za pomocnictwo do zabójstwa oraz, w jednym przypadku, sprawstwo zabójstwa, w przypadkach, w których denuncjacja doprowadziła do skazania na karę śmierci. Jednak od lat 1947/1948, opierając się na poglądach doktryny prawa karnego, dążono, posługując się różną argumentacją, dążono do uwolnienia od odpowiedzialności karnej denuncjatorów, co zostało zakończone pełnym sukcesem. Republika Federalna Niemiec, poprzez swoje sądy, w pełni poprała praktykę sądownictwa okresu III Rzeszy, przyjmując, w istocie, taką samą optykę, zarówno, jeśli chodzi o skazania zadenuncjowanych, jak i ocenę postepowania denuncjatorów